Re-integreren na een ernstige ooginfectie

'Ik ging ervanuit dat het tijdelijk zou zijn,' zegt Peter. Arbeidsongeschikt door een infectie aan zijn oog: het verraste hem zelf ook. 'Ik heb altijd pech gehad met mijn zicht. Als kind had ik een lui oog en bij mij werkte het afplakken niet.' Net als het merendeel van de Nederlanders is Peter drager van het herpesvirus. 'De meeste mensen krijgen een koortslip. Bij een kleine groep slaat het op één oog en slechts een minuscuul groepje krijgt het in beide ogen… en ik behoor bij die laatste groep.'

Peter stapelde pech op pech op pech, want als de infectie in zijn enige goede oog een paar millimeter naar links of rechts van zijn pupil een litteken had achtergelaten, dan was er niets aan de hand. 'Maar nu ben ik slechtziend. Dat is een uitdaging in mijn accountantswerk: ik kan nauwelijks lezen van papier. Binnen is het alsof ik door een boterhamzakje kijk en buiten is het alsof het altijd mist.'  

Peter vindt vrijheid belangrijk. Niet voor niets koos hij ervoor om als zzp’er te werken. 'Wil ik even naar het bos? Dan ga ik. Je hebt zoveel vrijheid. Ik maak in mijn werk als het ware deel uit van het management van 10 bedrijven. Daardoor speel ik 10 rollen met verschillende uitdagingen. Prachtig.' En toen werd alles ineens anders. Zijn zicht gleed weg. 'Het doet geen zeer, maar ik heb er veel hinder van. Zelfs het bedienen van mijn telefoon werd moeilijk.'

Peter was plots arbeidsongeschikt. Het eerste jaar was lastig. Helemaal omdat Peter zich niet ziek voelde en toch niet meer klaar kon staan voor zijn klanten. Voorheen zat hij veel bij hen op kantoor en dat ging nauwelijks meer, behalve als zijn vriendin chauffeerde. Het licht in zijn thuiskantoor werkte niet lekker – letterlijk en figuurlijk. En dan de onophoudelijke ziekenhuisbezoeken: 'Een bezoekje aan het ziekenhuis kost mij een dagdeel.' Zelfs de eeuwige optimist die hij is zag het even niet meer zitten. 'Ik moest afscheid nemen van diverse klanten en functies.'

Maar welke klanten houd je wel en welke niet? Dat was een lastige keuze. 'Uiteindelijk zorgde mijn arbeidsongeschiktheidsverzekering bij Movir voor de mentale rust om een grote klant los te kunnen laten.' En dat kwam niet alleen door de financiële steun. Peter hervond zijn optimistische inborst vooral door de gesprekken met Movir.

Hij kwam tot het inzicht dat hij zelf een keuze kon maken. 'Het lastige van zo’n medisch traject is dat niemand het totaalplaatje overziet, dat moet je zelf doen. Het was daarom fijn dat er iemand meedacht. Mijn contactpersoon zei tegen mij: ‘Samen komen we er wel’.' De arbeidsdeskundige van Movir bezocht hem thuis om door te nemen welke veranderingen nodig waren in zijn werk- en privéleven. Hij wees Peter op een gespecialiseerde opticien. Ergonomische aanpassingen in zijn thuiskantoor werden vergoed, en speciale bureaulampen met hoge lichtopbrengst verhoogden zijn werkcomfort en zicht.

'Het toegeven aan hulpmiddelen vond ik een reuzenstap. Maar met mijn elektrische loep kan ik weer beter van papier lezen. Ik kan nu duurzaam aan het werk blijven. Ziek zijn vind ik net als ondernemen – dat doe je niet alleen. Je moet je omringen met de juiste partners.'  

'Je weet pas hoe je reageert als je in zo’n situatie zit,' zegt Peter. Hij heeft naar eigen zeggen een manier gevonden om met zijn handicap om te gaan. Zijn optimisme heeft hem niet verbaasd. Wel dat hij niet zelf op sommige oplossingen kwam: 'Mijn vriendin reed me naar klanten. Movir zei: ‘Waarom bel je niet een studentchauffeur?’ Zo stom! Dat ik daar niet zelf aan had gedacht. Op zo’n moment is het moeilijk om alles zelf op een rijtje te krijgen.'

Het doet hem goed dat hij weer voor een deel kan werken. 'Mijn zelfstandigheid herdefiniëren was een beetje als ondernemen: veel wordt anders, maar ik zie het óók als een kans om ermee aan de slag te gaan. Ik mag het woord ‘gewoon’ niet gebruiken van mijn vriendin, maar ik doe gewoon alles… alleen dan op een andere manier, haha. Ik kan zo nog jaren door.'

Peter citeert Klein Orkest: 'Later is allang begonnen. Doe dus nu de dingen die je graag wilt doen. Je ziet hoe snel er een kink in de kabel komt.' Hij kan zelf goed in het moment leven, maar hij weet ook dat het soms goed is om vooruit te kijken: 'Ook pech moet je incalculeren. Daarom raad ik mijn klanten altijd aan een aov af te sluiten. Dat hoort gewoon bij ondernemen. Met de hulp van Movir kan ik, ondanks mijn beperking, toch nog wat werken. Daar ben ik heel blij mee. Je kunt wel blijven hangen in wat je overkomt. Maar daar doe je alleen jezelf en je omgeving tekort mee.'

XTR branded content