Omgaan met de nieuwe werkelijkheid: Dit bedrijf paste zich pijlsnel aan

Remco: ‘Met ons bedrijf lossen wij akoestische problemen op voor bedrijven. Denk aan galm en verstaanbaarheid in een restaurant, in een fabriekshal of bijvoorbeeld een kinderdagverblijf. Onze producten zijn geen eerste levensbehoefte op het moment dat er een crisis uitbreekt. Dus na de persconferentie van zondag 15 maart, waarin werd gezegd dat alles dichtgaat, zijn we meteen de gevolgen van verschillende scenario’s gaan berekenen. Op zo’n moment moet je oppassen dat je niet heel negatief wordt.

Schouders eronder
De volgende ochtend werkten we allemaal thuis. Die infrastructuur om dat te doen was er gelukkig. In video calls en telefoongesprekken spraken we met elkaar over de nieuwe werkelijkheid. We waren ervan overtuigd dat we iets moesten doen. Je kunt er niet van uitgaan dat het wel goed komt. We wilden proberen om op een positieve manier om te gaan met de nieuwe realiteit: schouders eronder en doorgaan. Dat past bij de cultuur van dit bedrijf en van de 21 mensen die hier werken.

Idee
Het was even wennen om thuis te werken. Tijdens één van onze video calls merkte iemand op dat heel veel mensen last hebben van vergelijkbare problemen. Iedereen probeert thuis te werken met het geluid van een tv, een spelend kind of een partner op de achtergrond. Kunnen wij iets bedenken dat zorgt voor privacy en focus op je thuiswerkplek? Zo ontstond diezelfde dag nog het idee voor een tafelscherm voor thuiswerkers en een huiswerkkasteel voor kinderen. In plaats van ons te richten op bedrijven, gingen we nu aan de slag voor particulieren. 

Wendbaar
We hebben alle middelen in huis om de producten die we bedacht hadden zelf te maken. Daardoor liepen we geen risico’s en konden we snel beginnen. Het was heel gaaf om te zien dat we nog zo wendbaar zijn. De eerste jaren van dit bedrijf konden we heel snel reageren op veranderingen in de markt. Dat heeft ons tot dit niveau gebracht. Als je als bedrijf volwassen wordt, dan moet je toch processen optuigen en via gebaande paden lopen. Soms zijn we bang dat we daardoor niet meer zo flexibel zijn als vroeger. Nu het er op aankomt, zien we dat we dat nog kunnen zijn. Op maandagmiddag hadden we een idee, op woensdag hadden we een prototype en donderdag gingen we in de verkoop.  

We zijn er nog
Al op de eerste avond kregen we de eerste bestellingen. Dat was zo goed voor de moraal bij onze medewerkers én voor de uitstraling naar buiten: we zijn er nog en we geven niet op. Dat is goud waard. Iedereen krijgt daar weer energie van. Die energie zetten we weer om in grote en kleine initiatieven om onze klanten zo goed mogelijk van dienst te zijn. Zo hebben we ervoor gezorgd dat we ook ’s avonds bereikbaar zijn, omdat we nu andere klanten hebben, die ook ’s avonds vragen hebben over onze producten en akoestiek.

Teamgevoel
Ik merk dat we hier met zijn allen in een soort overlevingsmodus komen. Het gevoel van ‘schouders eronder en we gaan ervoor’ zat altijd al in ons team. Dat gevoel wordt nu versterkt. Iedereen is bereid om een stapje extra te doen. Ik zie het nu als mijn voornaamste taak om aandacht te hebben voor het hele team en om onze successen te delen. Of het product 1 keer, 100 keer of 1.000 keer wordt verkocht is bijna bijzaak geworden. Het gaat nu om de gezamenlijke vibe om de schouders er onder te houden.

Voorspellingen
Het is moeilijk om te zeggen hoe het nu verder gaat. We zijn nog steeds een ambitieus bedrijf. We willen altijd een stapje beter dan gisteren. Maar we hebben op 16 maart ook gezegd: we houden ons niet vast aan de voorspellingen. Dat heeft geen zin meer. Er is een nieuwe realiteit met nieuwe maatstaven, en dus ook met nieuwe manieren om succes te meten. Op de eerste plaats komt nu: gezond blijven. Daarna volgt: als bedrijf overleven. En daarbinnen: ga ervoor, blijf creatief, blijf denken!’