Het is helemaal niet zo slecht dat ik die depressies had

‘Alles wat zo mooi leek, was weg. Ik voelde me mislukt en dacht: waar ben ik mee bezig? Wat heeft het allemaal voor zin? Ik werk me tachtig slagen in het rond en om me heen gaan mensen dood. Mijn lichaam hield het wel vol, maar mijn geest niet meer. Ik was murw. Natuurlijk had ik wel eerder signalen opgemerkt. Maar als je een doordouwer bent, zoals ik, dan luister je daar niet naar. Nu zeg ik tegen iedereen die het wil horen hoe dom dat is. Je kunt het maar beter toegeven als het niet goed gaat met je. Het overkomt namelijk juist de sterksten, omdat die doorgaan en een enorme passie hebben voor wat ze doen.’

Lange weg
‘Het is een lange weg om terug te komen. Movir heeft me daar ontzettend goed bij geholpen. Ik heb veel gesprekken gehad met een psycholoog. Dat heeft me wel tot inzichten gebracht en gelukkig kon ik na een jaar mijn werk weer oppakken. Je energiebalans komt weer op orde en je gaat stap voor stap weer aan het werk. Als je dat weer kunt doen, is dat het begin van een nieuwe tijd.’

Nieuwe depressie
‘In de loop van de tijd viel ik toch terug in mijn oude gedrag. Toen in 2011 een vennoot stopte, nam ik zijn werk over. Dat kwam bovenop mijn eigen werk. Daarna ging het snel mis en ben ik echt depressief geworden. Movir stelde een coaching traject voor. Mijn voorwaarde was dat diegene heel wat in huis moest hebben en stevig in zijn schoenen moest staan. Ik wilde voorkomen dat ik over mijn coach heen zou walsen. Zo kwam ik bij Ingrid van Kinschot terecht. Voor haar had ik diep respect, want ze accepteerde het niet als ik haar vragen ontweek. Ik had niet meer de leiding. Dat was nieuw voor mij.’

Bewijsdrang
‘Ingrid liet me inzien dat het best een tandje minder mocht. Ik vond altijd dat ik beter moest presteren dan mijn collega’s. Dat competitieve heb je nodig om aan de top te komen. En die top was mijn doel. Mijn vader zei altijd: als je voor een dubbeltje geboren bent, dan word je nooit een kwartje. Ik denk dat ik het tegendeel wilde bewijzen. Iemand zei me eens: Je hebt jezelf bepaald gedrag aangeleerd, waardoor je heel succesvol bent geworden in je werk. Maar daarachter zit altijd dat jongetje dat zich afvraagt of hij wel gezien wordt.’

Kwetsbaar opstellen
‘Aan de ene kant ben ik enorm kwetsbaar en aan de andere kant ben ik ontzettend krachtig. Dat krachtige kwam van pas in mijn werk. Ingrid heeft me laten zien dat ik ook mijn gevoelens mag laten zien. Dat ging niet zomaar, want ik ben wel een mannetje en ik begaf me in een wereld waar veel om de buitenkant draait. Ik voelde me als een vis in het water in dat wereldje en dat heeft me ook veel gebracht. Maar als je je kwetsbaarheid niet durft te tonen, dan stik je er uiteindelijk in. Dat had ik in de nasleep van 2008 al moeten leren. Achteraf kan ik wel zeggen dat ik daar toen niet goed mee ben omgegaan. Het is niet voor niets dat ik in 2011 zo’n zware depressie kreeg.’

Zingeving
‘Het is helemaal niet zo slecht dat dit met me gebeurd is. Ik was gewend om tegen mensen op te kijken of om juist op ze neer te kijken. Ingrid heeft me geleerd om mijn eigenwaarde te zien en van daaruit te leven. Ik vraag me nu af waarom ik dingen doe. Waartoe zijn wij op aarde? Bedenk iets. Als je maar iets hebt dat zin geeft aan je leven. In mijn geval is dat het helpen van andere mensen. Dat doe ik in mijn werk. Daarnaast ben ik ook voorzitter geworden van de Depressievereniging. In die rol beteken ik ook iets voor anderen.’

Een andere kijk
‘Toen mijn moeder overleed heb ik van de erfenis een bril gekocht. Dat is symbolisch. Vanaf nu bekijk ik dingen met de zachtmoedigheid en de liefde waar mijn moeder me mee heeft omringd. Dat is zoveel meer waard dan de gebakken lucht die je vaak om je heen ziet. Ik heb niet meer de behoefte om er ten koste van alles bij te horen. Ik heb mijn weg gevonden. En daar heeft Movir een belangrijke rol bij gespeeld.’